Znajomy profesor ujawnia tajemnicę władzy Putina: „Wówczas nadejdzie jego kres”

„`html

Władimir Putin u steru Rosji

W lecie 1999 roku, bezbarwny polityk o małej charyzmie został mianowany premierem Rosji przez prezydenta Borysa Jelcyna. Niedługo później wygrał wybory prezydenckie, stając się jego następcą. Przed rokiem 1990 Putin służył jako oficer sowieckiego wywiadu w Dreźnie, a potem pełnił różne funkcje w administracji Petersburga. W 1998 roku został szefem rosyjskiej służby wywiadowczej FSB, co było jego pierwszą ogólnokrajową polityczną nominacją. Nominacja na premiera była niespodzianką dla wielu, a jego polityczny sukces jawił się jako szok.

Jego wybór poparli rosyjscy oligarchowie, ufając mu po doświadczeniach z Petersburgiem, gdzie pomagał im w handlu międzynarodowym. Wkrótce jednak okazało się, że Putin miał własne plany, zrywając z władzą oligarchów, którzy wzbogacili się po upadku ZSRR. Niektórzy z oligarchów uciekli, inni zginęli, a Michaił Chodorkowski został aresztowany i pozbawiony majątku.

Rządy „kontrolowanej demokracji”

Putin szybko stał się autorytarnym liderem, wprowadzając koncept „kontrolowanej demokracji”. Gdy nie mógł ponownie kandydować po dwóch kadencjach, mianował Dmitrija Miedwiediewa i przyjął rolę premiera w latach 2008-2012, zachowując faktyczną władzę. Po zakończeniu tej przerwy ponownie został prezydentem, zmieniając konstytucję, aby zapewnić sobie przedłużenie kadencji. Opozycja w Rosji musiała uznać go za nowego niekwestionowanego władcę.

Putin zdołał przejść z niczym niewyróżniającego się urzędnika do kluczowej figury XXI wieku. Nigdy nie był demokratą i umiejętnie utrzymywał pozory demokracji, korzystając czasami z autorytarnych metod. Taktyki konspiracji i maskowania nauczył się podczas służby w KGB, co wykorzystał do zwodzenia zachodnich polityków.

Strategia Putina

Putin zdawał sobie sprawę z dwóch kluczowych warunków utrzymania władzy: zapewnienia większości Rosjan umiarkowanego dobrobytu oraz wzmocnienia ich tożsamości narodowej. Kolejne konflikty wojenne, jak wojna czeczeńska, pozwoliły Rosji pokazać siłę, a Putin zdobywał poparcie jako charyzmatyczny lider.

Odbudowa potęgi Rosji

Rosja stawiała na odbudowę swojej pozycji międzynarodowej. Celem Putina było stworzenie tożsamości narodowej, czego dowodem była wojna czeczeńska czy konflikty w Gruzji i na Ukrainie. Putin stał się symbolem odzyskania przez Rosję dumy narodowej.

Pozycja Rosji w świecie

Jednakże, atak na Ukrainę w lutym 2022 roku był błędem Putina — przekształcił się w długotrwały konflikt, którego koszty przewyższają możliwości Rosji. Dochody z eksportu surowców i energii spadły przez sankcje Zachodu, co sprawiło, że Rosja popadła w zależność od Chin. Teraz Chiny przejęły rolę dominującej potęgi w regionie, a Putin zależy od Xi Jinpinga.

Rosja traci na swojej dominacji, a gospodarka boryka się z problemami. Spada siła nabywcza rubla, rosną ceny, a pomoc państwa maleje, co może zakończyć panowanie Putina. W przyszłości zobaczymy, jakie będą konsekwencje tych zmian.

„`